استارت اول:سه-دو-یک:ویرانی به روایت باب دیلان

الان دارم ترانه Desolation Row از باب دیلان را گوش می دهم چند روزی است که احساس عجیبی با این آهنگ دارم هم شعرش عجیب و غریب است و عالی هم آهنگ ودر صدای دیلان بی خیالی عجیبی موج می زند .در این آهنگ دیلان از چیزهای مختلفی می گوید از ناله و زاری کردن رمئو از دست سیندرلا!!!؟ (دیلان است دیگر)تا برخورد شبح اپرا با کازانووا و تبدیل شدن آلبرت اینشتین به رابین هود و غرق تایتانیک به دست نپتون خدای دریا و در گیری عذرا پاوند و تی اس الیوت در دکل کشتی و اوه ه ه..... مسائل دیگر.حاصل کار آوانگارد است و بی نظیر و خالص.این آهنگ را دیلان در 1965 منتشر کرد .زمان اوج کارش و حشر و نشرش با آلن گینزبرگ و دیگر نوابغ مکتب بیت.فکر کنم اگر دیلان این آهنگش را بشنود خاطرات نوستالژیکش زنده می شود ،البته شاید هم نشود.در این شعر دیلان به ردیف ویرانیها یا پریشانیها اشاره دارد. آهنگ تمام شد من هم بحثش را تمام می کنم.