شاهراه ۶۱
علایق من (موسیقی ، ادبیات ،فلسفه ،سینما و ...)شاهراه ۶۱
علایق من (موسیقی ، ادبیات ،فلسفه ،سینما و ...)بهترین ترانه های بازخوانی شده موسیقی راک:All Along the Watchtower
نام:All Along the Watchtower
نسخه اصلی:باب دیلن(1967)
بازخوانی:جیمی هندریکس(1968)
نوشته حامد عزیزیان
باب دیلن پس از اینکه از سانحه مرگبار تصادف موتورسیکلت جان سالم به دربرد یکی از عمیق ترین و پیچیده ترین آثار خود را خلق کرد.شاید اغراق نباشد که شعر ترانه در برج دیده بانی مرموزترین و ممتاز ترین شعر موسیقایی تاریخ راک باشد.پس از یک تک نوازی کوتاه و بسیار مغموم سازدهنی ،دیلن صحنه ای را توصیف می کند که سرشار از نمادگرایی فلسفی-بوده و بیشتر به نقاشی های رنه ماگریت و مارک شاگال شبیه است:گفتگوی عجیب یک دزد و یک دلقک ،شاهدختی که چشم بر افق دوخته،دو سوار که نزدیک می شوند،گربه ای وحشی که می غرد... نه تنها نام ترانه از کتاب یشعیا از مجموعه آثار عهد عتیق وام گرفته شده بلکه کل متن نیز تفسیری نامتعارف از آیات 5 تا 9 باب 21 این کتاب است:
" سفره را مهیا ساخته و فرش را گسترانیده به اکل و شرب مشغول می‌باشند. ای سروران برخیزید و سپرها را روغن بمالید.زیرا خداوند به من چنین گفته است: «برو و دیده‌بان را در برج قرار بده تا آنچه را که بیند اعلام نماید. و چون فوج سواران جفت جفت و فوج الاغان و فوج شتران را بیند آنگاه به دقّت تمام توجّه بنماید.» پس او مثل شیر صدا زد که «ای آقا من دائماً در روز بر محرس ایستاده‌ام و تمامی شب بر دیده‌بانگاه خود برقرار می‌باشم. و اینک فوج‌مردان و سواران جفت جفت می‌آیند و او پاسخ داده، گفت: بابل سقوط کرده است..."
وقتی شش ماه پس از انتشار این آهنگ در آلبوم جان وزلی هاردینگ ،جیمی هندریکس گیتاریست و آهنگساز نابغه راک تصمیم به بازخوانی آن گرفت شاید هیچ کس تصور نمی کرد که یکی از آثار کلاسیک موسیقی راک خلق می شود.نسخه هندریکس در آلبوم الکتریک لیدی لند و در اواخر سپتامبر 1968 منتشر شد و به یکی از پرفروش ترین آثار در فهرست بیلبورد مبدل گردید.باب دیلن پس از شنیدن اجرای هاردراک هندریکس چنان تحت تأثیرقرار گرفت که نسخه بازخوانی او را به عنوان ورسیون اصلی آهنگ پذیرفت چنان که نسخه اصلی را پیشکشی به هندریکس قلمداد کرد و سالها بعد در مصاحبه اش با جان دولن گفت:«(اجرای هندریکس )واقعا مرا فروبرد .او چنان استعدادی داشت که می توانست چیزهایی را در بطن یک آهنگ پیدا کند و شورمندانه بسط و گسترش دهد...»
اجرای هندریکس بعدها از سوی مجله رلینگ استون در رتبه 47 بهترین آهنگ های تمام دوران قرار گرفت و از سوی مجله جهان گیتار نیز در میان یکصد تک نوازی برتر موسیقی راک ،رتبه پنجم را کسب کرد. هرقدر نسخه آکوستیک باب دیلن مرموز،کمینه گرا، و متأملانه است ،اجرای آتشین هارد راک هندریکس پر شور،بیانگر و شمایلی از بیقراری های ویرانگر سالهای دهه 1960 است.در اجرای دیلن بر نوعی خاموشی و چیزی ناگفتنی تأکید می شود گویی نوای سازدهنی او از سالنی زیرزمینی به گوش می رسد حال آنکه صدای گیتار هندریکس اگر بالاترین آستانه حجم صدای تک نوازی یک ساز نباشد در زمره بالاترین هاست..هرقدر اجرای دیلن از وزشی پیش از طوفان خبر می دهد نسخه هندریکس خروش ویرانگر طوفان را نمایان می سازد.با این حال و با گذشت سالها اکنون می توان گفت که در نسخه 1967 دیلن کیفیتی غریب وجود دارد که همچنان مرموز باقی مانده است.باب دیلن در مصاحبه با دولن از شیوه ای ایده آل برای آفرینش اثر سخن می گوید که راهی به این کیفیت غریب می گشاید و بر طبق آن «ملودی کلام است و کلام ملودی» .شاید چنین ایده آلی باشد که ابعاد چند گانه این قطعه کلاسیک را همچنان حفظ کرده و بسیاری از چهره های نامدار راک از نیل یانگ تا یوتو را واداشته که به کاوش در ابعاد آن بپردازند.نسخه هندریکس نیز نوعی گمانه زنی و یکی از شیوه های واسازی اثر است.
